CERNET (deel II)

(door een verhuizing van hotels was de connectie even wat minder en lukte het me niet om de blogs iedere dag te updaten)

De omvang wordt veelvuldig aangehaald in het kader van de wet van de grote getallen. Maar ook de regionale spreiding is bijzonder. Iedere regio kent zijn eigen boekenlijst. De Chinese overheid wil graag naar centrale examens, het toetsen van kennis zien ze als een belangrijk speerpunt. Niet dat ze dat nu op dit moment nog niet hebben. Bijvoorbeeld het toelatingsexamen voor het hoger onderwijs wordt al centraal afgenomen, goed voor 10 miljoen examens per jaar. Een kleintje, het examen voor ‘Cambridge Teenager English’ is al goed voor 4 miljoen examens per jaar.

Dit moet toch kansen bieden voor het gezelschap! Het blijkt allemaal lastig te liggen. Media is een bijzonder segment voor de Chinese overheid, educatie ook in verband het opvoedkundig karakter. Educatieve media geleverd door buitenlandse bedrijven ligt dus dubbel gevoelig.

Niet dat er op dit moment geen klassieke buitenlandse boektitels in China te verkrijgen zijn, alleen worden deze ‘relabeled’ door Chinese uitgevers in samenwerking met de buitenlandse uitgevers. En dan kan alles behalve ‘politiek-gevoelige boeken’.

Als je zo ver bent dat je een educatief boek in samenwerking met een Chinese uitgever hebt uitgegeven moet je nog op de boekenlijst komen. Een educatie board keurt schoolboeken goed of af. Een school mag vervolgens zelf beslissen welke goedgekeurde boeken ze kiest. Veelal keurt de education board twee boeken met verschillende methoden goed.

De Chinezen houden sowieso van lijstjes. Er bestaat ook een lijst met buitenlandse onderwijsinstellingen waar Chinese studenten kunnen gaan studeren. To be or not be on the list, zullen we maar zeggen. Als je namelijk als buitenlandse onderwijsinstelling niet op deze lijst staat dan zal er geen enkele Chinees naar je opleiding gaan. Op hoeveel beursen je ook gaat staan met je folders.

Cernet is de spin in en op het web voor educatie. Ze hebben bijvoorbeeld een portal opgericht voor Chinese studenten die een baan zoeken na hun studie www.myjob.edu.cn. Ze hebben een hele lijst van educatieve en commerciële websites.

- www.blog.edu.cn
- teacher.eol.cn (Docenten-site)
- Goakoa.eol.cn
- www.ef.com.cn
- liuxue.eol.cn
- child.jxedu.gov.cn (een site voor kindergartners)
- mydesign.edu.cn

Daarna hadden we een lunch met medewerkers van Cernet. Een bijzondere lunch mag ik wel zeggen. We aten onder andere zeekomkommer. Een glibberige slak die knauwde als een binnenband van een fiets en smaakte naar niets. Dat was nog het erge, alle moeite voor niets! Ik heb hem (of haar?) dapper opgegeten. Once in a lifetime experience zullen we maar zeggen.

Na de glibberige lunch in de bus op weg naar Beijing Chen Jinglun High School. Een openbare school met een lang verleden. Door de jaren heen vier keer van naam veranderd. De laatste keer in 1991, een ondernemer uit Hong Kong liet de hele school renoveren en om hem te bedanken hebben ze de school naar hem vernoemd. Klinkt leuk, zouden we in Nederland ook moeten doen. De Joop van den Ende- en Marcel Boekhoorn-schooltjes zouden dan overal ontstaan :-).

In 2002 werd de school een geaccrediteerde ‘demonstratie’ high school in Beijing. Waarschijnlijk betekent dit dat ze dus een gediplomeerde demonstatieschool zijn. Welnu ze zijn geslaagd. Alles zag er schoon en verzorgd uit. Lachende kinderen op een jiujitsu training. Een ICT-docent die het computersysteem in de iets wat gedateerde computerzaal liet werken. Maar allemaal shiny happy people. Noordhoff Uitgevers stal de show door een presentatie te geven van hun online onderwijspakket. Zo waar een hit, men was oprecht geïnteresseerd. De businesstrip was nu al succesvol!