N.A.C. Breda en Nieuwe Media

Gisterenavond ging ik naar N.A.C. Breda – Heracles. Een mooie wedstrijd waar mijn club wederom won. Sinds 1992 bezoek ik alle thuiswedstrijden van N.A.C., de sfeer en de spirit van de totale voetbalbeleving laat mij alles vergeten. Even geen nieuwe media, geen onderzoek, geen technologie. Het gaat om gras, regen, strijd en emotie.

Tot gisterenavond dan. Twee rijen voor me had een supporter (geschatte leeftijd achter in de vijftig) een mobieltje bij zich met televisie er op. Hij bekeek met een steeds groter wordende groep supporters onze wedstrijd parallel live op het pietleuterig schermpje van zijn mobiele televisie. Dank u wel voor deze innovatie!

Iedere overtreding, uit-bal, buitenspel werd gecontroleerd in de herhaling. Terecht of niet terecht. De man groeide van trots gedurende de wedstrijd dankzij zijn mobiele televisie. Vroeger (vorige wedstrijd) floten wij voor iedere onterechte beslissing van de scheids (lees, alles wat tegen N.A.C. was) en klapten wij voor iedere terechte beslissing (lees, alles wat voor N.A.C. was). Sfeer, emotie, gejoel. Nu niet meer. Scheidsrechter fluit, toeschouwers bij mij in de buurt kijken onze tv-man aan, die schudt met zijn hoofd en we gaan weer zitten. Vele toeschouwers hebben het al bedacht: zo’n mobiel wil ik ook!

Aub lieve KNVB, stadionbeheerders van Nederland doe mij een plezier. Leg een verbod op mobiel televisieontvangst op! Maak van het stadion een kooi van Faraday om televisiesignalen tegen te houden. Anders voorspel ik je dat we een stuk sfeer kwijt raken…

Maar wacht, wat gebeurt hier? Probeer ik nieuwe media, nieuwe technologie tegen te houden? Probeer ik met een vals sentiment een niet te stoppen ontwikkeling te ontkennen, te ontduiken. Onhaalbaar weet ik. Ik adviseer niets anders.

Ik zal hierin mijn weg moeten vinden. Vanmiddag maar naar de telecom-shop.

Nationale Uitgeefdag

Gisteren kort de Nationale Uitgeefdag bezocht. Al sinds jaar en dag in de Kuip te Rotterdam. Een rondje langs de velden leerde me dat er veel bekende gezichten waren.

De standhouders waren technologiebedrijven, uitgevers, distributeurs en adviseurs (ook Thaesis). De gezichten leken toch wat bedrukt. De meest gestelde vraag was niet: "met welke innovatie ben jij bezig?" of "wat is jouw nieuw businessmodel" maar "wat is de impact van de financiële crisis op jouw business". Donkere wolken stapelden zich boven de Kuip. Is er dan geen zonneschijn achter de wolken? Tuurlijk wel! Veel technologie kan ingezet worden voor kostenbesparingen, uitgevers hebben nieuwe, prachtige inkomstenideeën. En de adviseurs... die kunnen je daar natuurlijk prima bij helpen! De zon komt altijd weer terug. Zelfs in de Kuip :-).

Vliegende Hollanders met gitaren

Gisteren heb ik de Science & Technology Summit 2008 in Amsterdam bezocht. Met een pakkende naam 'Vliegende Hollanders'. In de grote hal van de passenger terminal Amsterdam stonden de Willy Wortels opgelijnd. Prachtige gadgets, innovaties en snuiterijen gezien. Veelal gepresenteerd door Beta's of verklede jongeren. Het rond schuifelend publiek had ook wel wat Willy Wortels.

Doel van de dag was ontmoeten. Volgens minister Plasterk (in het krantje dat ik bij binnenkomst uitgereikt kreeg): "op één dag kunnen zowel docenten uit het primair onderwijs tot onderzoekers van kennisinstellingen en van studenten tot bedrijven elkaar ontmoeten en van de laatste ontwikkelingen in de vele werelden van bèta en techniek kennisnemen".

Op de summit sprak onder andere Yuri Landman over een cross-disciplinair educatiemiddel om het vak Natuurkunde aantrekkelijk te maken. Gelet op mijn interesse in cross-ontwikkelingen en al helemaal voor educatieve uitgevers en natuurlijk ook omdat ik Yuri goed ken, ging ik bij zijn lezing zitten.

Voor een publiek van 50 geïnteresseerde luisteraars vertelde Yuri vol passie en vuur dat zijn moodswinger (een experimenteel muziekinstrument) prachtig ingezet kan worden voor natuurkundelessen. Met betrekking tot trillingsleer, geluid en akoestiek kun je met het instrument in de hand bijna alles verklaren.

Hij vertelde ook dat onze westerse muziek (van klassiek tot pop), muziektechnisch kattegejank is en dat de mooie echt zuivere tonen komen uit de oorspronkelijke instrumenten. Normaal een stelling waar je met een zaal vol jongeren en ervaren muziekliefhebbers kunt rekenen op een pek-met-veren-afgang. Nu werd er begrijpend geknikt en zelfs geapplaudiseerd.

Als we het dan toch over cross-ontwikkelingen hebben dan is dit een hele interessante ontwikkeling. Met een gitaar in de hand, Youtube-filmpjes tonend, beamer bedienend gaf Yuri natuurkundeles met een hoog wow-factor!

Met een blij gevoel verliet ik de summit. Weer iets geleerd!

Kinderarts en Internet

Afgelopen donderdag gesproken op het Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde in Veldhoven. Het programmadeel heette "Kinderarts en internet, vriend of vijand?". In mijn lezing mocht ik ingaan op de nieuwe ontwikkelingen op het gebied van zoektechnologie in relatie tot medische informatie.

Ik was hiervoor gevraagd omdat ik in 2006 samen met Frea Kruisinga en Taco Kuijpers een artikel had geschreven getiteld "Dokter Google". Dit artikel sluiten wij af met de oproep: "Veel artsen maken gebruik van het Internet maar zijn onvoldoende getraind in het effectief zoeken naar informatie op het Internet met behulp van zoekmachines. Onze speurtocht naar het PFAPA syndroom was bedoeld om de mogelijkheden van het Internet en het zoeken met behulp van Google te laten zien. Gelet op de enorme snelheid waarmee internetzoek-systemen zich ontwikkelen is het zeer aan te bevelen deze ontwikkelingen als arts op de voet te volgen."

In de zaal was te merken dat de oproep niet voor niets was en is. Ik benoemde vijf zoek- en informatietrends, te weten:
1. User generated content: deel uw ervaringen
2. Social bookmarking: deel uw informatiebronnen
3. Expert finding: vind uw expert
4. Opinion mining: weet wat er speelt
5. Cross media: informatie is meer dan tekst

Slechts enkele kinderartsen in de zaal hadden gehoord van blogging, social bookmarking en andere ontwikkelingen. Gelukkig had iedereen wel internet thuis. Dus ik heb de hoop dat er na mijn lezing in ieder geval een paar kinderartsen aan de slag gaan om de meerwaarde van blogging, social bookmarking, en dergelijke te ontdekken.

Ik werd gerustgesteld met het antwoord op mijn stelling "Het vak ‘nieuwe media’ moet verplicht worden gesteld in de opleiding tot (kinder) arts". Bijna iedereen stemde op "Ja". Gelukkig maar!