Gisterenavond ging ik naar N.A.C. Breda – Heracles. Een mooie wedstrijd waar mijn club wederom won. Sinds 1992 bezoek ik alle thuiswedstrijden van N.A.C., de sfeer en de spirit van de totale voetbalbeleving laat mij alles vergeten. Even geen nieuwe media, geen onderzoek, geen technologie. Het gaat om gras, regen, strijd en emotie. Tot gisterenavond dan. Twee rijen voor me had een supporter (geschatte leeftijd achter in de vijftig) een mobieltje bij zich met televisie er op. Hij bekeek met een steeds groter wordende groep supporters onze wedstrijd parallel live op het pietleuterig schermpje van zijn mobiele televisie. Dank u wel voor deze innovatie!
Iedere overtreding, uit-bal, buitenspel werd gecontroleerd in de herhaling. Terecht of niet terecht. De man groeide van trots gedurende de wedstrijd dankzij zijn mobiele televisie. Vroeger (vorige wedstrijd) floten wij voor iedere onterechte beslissing van de scheids (lees, alles wat tegen N.A.C. was) en klapten wij voor iedere terechte beslissing (lees, alles wat voor N.A.C. was). Sfeer, emotie, gejoel. Nu niet meer. Scheidsrechter fluit, toeschouwers bij mij in de buurt kijken onze tv-man aan, die schudt met zijn hoofd en we gaan weer zitten. Vele toeschouwers hebben het al bedacht: zo’n mobiel wil ik ook!
Aub lieve KNVB, stadionbeheerders van Nederland doe mij een plezier. Leg een verbod op mobiel televisieontvangst op! Maak van het stadion een kooi van Faraday om televisiesignalen tegen te houden. Anders voorspel ik je dat we een stuk sfeer kwijt raken…
Maar wacht, wat gebeurt hier? Probeer ik nieuwe media, nieuwe technologie tegen te houden? Probeer ik met een vals sentiment een niet te stoppen ontwikkeling te ontkennen, te ontduiken. Onhaalbaar weet ik. Ik adviseer niets anders.
Ik zal hierin mijn weg moeten vinden. Vanmiddag maar naar de telecom-shop.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten